De vrouw die haar mond niet kon houden

Er was eens een man. Hij was pas getrouwd en hield veel van zijn vrouw. Het liefst wilde hij alles met haar delen; zijn problemen, de leuke dingen die hij meemaakte, maar ook zijn geheimen. En dat was nou net het probleem. Hij wist niet of zijn vrouw de geheimen wel voor zichzelf kon houden. De man wist namelijk dat vrouwen heel snel hun mond voorbij praten. De meeste vrouwen vertellen geheimen door aan hun vriendinnen.
De man wilde, voordat hij echte geheimen aan haar zou vertellen, het zekere voor het onzekere nemen. Hij verzon een list om haar te testen. De volgende dag ging hij naar het stuk land waar hij altijd werkte. Midden op het veld vond hij een kikker. Hij sloeg de kikker dood. Daarna verstopte hij de kikker onder wat stro en ging weer naar huis. Thuis gekomen zei hij tegen zijn vrouw: 'Trien, ik moet je iets opbiechten.' De vrouw was heel nieuwsgierig. Ze was misschien net met hem getrouwd, maar ze voelde al dat er iets mis was. 'Wat is er dan, je kunt alles tegen me zeggen,' moedigde ze hem aan. 'Ja maar, het is echt heel erg. Beloof je dat je dit voor je zult houden en het aan niemand anders verteld?' vroeg de man. 'Natuurlijk, je kunt mij al je geheimen vertellen. Dat weet je toch?' stelde de vrouw haar man gerust. 'Oké, dan zal ik het maar zeggen. Ik heb iemand doodgeslagen,' de man zei het met een trillende stem. De vrouw schrok even, maar beloofde nogmaals het aan niemand te vertellen.
De volgende dag ging de man weer aan het werk op het veld. De vrouw bleef alleen thuis. Ze maakte zich toch wel zorgen om wat haar man haar de vorige avond verteld had. Ze besloot eens naar de buurvrouw te gaan. Om te kijken of zij misschien iets gehoord had.
'Goedemorgen ! Zeg, is er nog nieuws?' vroeg ze de buurvrouw. 'Nog nieuws? Nee ik geloof het niet. Is er iets dan?' zei de buurvrouw. 'Nee hoor niks. Nou ja...,' zei de vrouw twijfelend.
'Je kunt het me gerust vertellen hoor. Ik zeg niks!' 'Maar ik heb mijn man beloofd niets te zeggen.' 'Heb je mij ooit iets horen zeggen over anderen? Bij mij zijn alle geheimen veilig. En als je niks zegt, zeg ik ook nooit iets meer hoor. Ik ben toch je vriendin?'
'Nou oké dan, mijn man heeft iemand gruwelijk vermoord!'
Nadat de twee dames nog even gekletst hadden ging de vrouw snel weer naar huis want haar man kwam er aan. Maar de buurvrouw was zo geschrokken dat ze haar nog achterna riep: 'Wat een ramp buurvrouw! Ik hoop dat het goed komt!'
Dat had de buurvrouw van de buurvrouw gehoord. Die kwam namelijk net naar buiten.
'Wat? Is er een ramp gebeurd?' zei ze geschokt.
'Ja, maar mondje dicht. Ik heb beloofd het niet door te vertellen.'
'Tuurli jk, ik vertel nooit iets door.' En zo hoorde de buurvrouw van de buurvrouw ook van de gruwelijke daden van de man. De vrouw vertelde het aan haar vriendinnen en die weer aan de hunne, totdat het hele dorp het wist. Op een avond werd er op de deur geklopt bij de man en de vrouw. Er stond politie voor de deur.
'Je hebt toch niks gezegd hè?' vroeg de man aan de vrouw voordat hij open deed.
'Nee, natuurlijk niet! 'Dan zal het wel voor iets anders zijn.'
Toen de man de deur open deed, pakten de agenten hem direct vast.
'We arresteren je voor een moord,' zeiden de agenten.
De man lachte een beetje. Toen vertelde hij precies wat hij had gedaan en dat hij niemand had vermoord, maar een kikker had doodgeslagen. Hij nam de agenten mee naar het veld en liet de dode kikker zien. De agenten waren een beetje teleurgesteld. Er gebeurde nooit wat in het dorp. Bedroefd gingen ze weer naar huis.
De vrouw schaamde zich heel erg. Ze vroeg om vergiffenis en de man vergaf haar. Maar hij wist nu wel dat hij nooit zijn geheimen met haar moest delen. Die hield hij lekker voor zichzelf.

Andersen