Tudur van Llangollen

Er is een verhaal over een zekere schaapherder, Tudur van Llangollen, en zijn ontmoeting met een troep elfen, die hij zag
dansen bij de muziek van een klein vedelaartje. Tudur probeerde de betoverende klank te weerstaan, maar tenslotte smeet hij
zijn muts in de lucht en schreeuwde: "Vooruit dan, zet 'm op ouwe duivel!" En hij stortte zich in de dans. Op hetzelfde ogenblik
sproten twee horens uit het hoofd van de vedelaar en groeide er een staart onder zijn jas uit. De dansende elfen veranderden
in geiten, honden, katten en vossen, die met Tudur in duizelingwekkende vaart in het rond dansten. Dit duurde tot de volgende
dag toen Tudur werd gered door zijn baas, die hem aantrof, ogenwaarschijnlijk alleen en rondspringend als een dwaas. Enkele
vrome woorden verbraken de betovering en Tudur werd naar zijn huis teruggebracht.

Bron: Wijnanda