Sprookjes op
toneel
U vind hier sprookjes die je op
het toneel kunt uitvoeren zowel het verhaal als de toneel tekst kunt u op
de pagina vinden
Klik op de links hieronder om
naar uw keuze te gaan
Van
het muisje, het vogeltje en de braadworst - Het verhaal
Van
het muisje, het vogeltje en de braadworst - De toneeltekst
Van het muisje, het
vogeltje en de braadworst
(VERHAAL)
Er waren eens een muisje, een vogeltje en een braadworst die met elkaar
kennis hadden gemaakt. Ze hadden een huishouden opgezet, lange tijd goed
en plezierig in vrede met elkaar geleefd en ze waren in zeer goeden doen
gekomen. De taak van het vogeltje was iedere dag naar het bos te vliegen
om hout te halen. De muis moest water aandragen, het vuur aanmaken en de
tafel dekken. En de braadworst moest koken.
Wie het te goed gaat, haakt steeds naar nieuwe dingen! En zo kwam het
vogeltje op een dag een andere vogel tegen aan wie hij vertelde hoe goed
hij het had. Maar diezelfde vogel schold hem uit voor een sukkel die het
zware werk deed, terwijl die twee het daar thuis gemakkelijk hadden. Want
wanneer de muis het vuur had aangemaakt en water had aangedragen, dan ging
zij in haar kamertje zitten rusten tot ze haar riepen om de tafel te
dekken. Het worstje bleef bij huis en lette op dat alles goed kookte.
Tegen etenstijd slingerde hij zich viermaal door de pap of de groente. Dan
was alles smeuïg, gezouten ,?n op smaak gemaakt. Als het vogeltje
thuiskwam en zijn vrachtje aflegde, dan gingen ze aan tafel en na de
maaltijd sliepen ze als marmotten tot de volgende morgen. Dat noem je dan
een heerlijk leven.
Het vogeltje wilde door deze ophitserij de volgende dag niet meer naar het
bos toe en zei dat hij lang genoeg knecht was geweest en om zo te zeggen
Lamme Goedzak had moeten spelen. Nu moes ten zij de rollen maar eens
omdraaien en het op een andere manier proberen. En hoewel de muis en ook
de braadworst zich daar hevig tegen verzetten, had de vogel toch de
overhand. Ze moesten het erop wagen en ze lootten erom. Het lot om hout
aan te dragen viel op de braadworst. De muis werd kok en de vogel moest
water halen.
En wat gebeurt er? Het braadworst je ging op weg naar het bos, de vogel
maakte het vuur aan en de muis zette de pot op het vuur. Toen wachtten ze
alleen nog tot het braadworst je thuiskwam met hout voor de volgende dag.
Maar het braadworst je bleef zo lang weg dat ze ongerust werden. Het
vogeltje vloog hem een eindje tegemoet. Maar niet ver van huis treft hij
een hond langs de weg aan die het arme braadworst je als prooi had
gevonden, het had gepakt, en opgegeten. Het vogeltje beschuldigde de hond
heftig van roof maar het hielp geen zier. Want, zo zei de hond, hij had
valse papieren op de braadworst gevonden en daarom behoorde diens leven
hem toe.
Het vogeltje nam
verdrietig het hout op, vloog naar huis en vertelde wat hij gezien en
gehoord had. Ze waren erg bedroefd, maar ze spraken af dat het 't beste
was om bij elkaar te blijven. En zo dekte het vogeltje de tafel en de muis
maakte het eten klaar. Ze wilde net als het worstje in de stenen pot door
de groente heen en weer slingeren om die smeuïg te maken, maar nog voor
ze in het midden was kon ze niet verder en verging met huid en haar.
Toen het vogeltje het eten wilde opdienen was er geen kok te bekennen. Het
vogeltje wierp geschrokken het hout dooreen, riep en zocht, maar het kon
zijn kok niet meer vinden. Doordat hij niet goed oplette sloeg het vuur in
het hout, zodat er brand ontstond. Het vogeltje haastte zich water te
halen, maar viel in de put met de emmer. Het vogeltje kon zich niet meer
redden en verdronk.
Bron Grimmige sprookjes op het toneel
Terug
naar boven
De muis, de vogel en de
worst
(TONEELTEKST)
'De muis, de vogel en de worst' wordt verteld door één verteller. In de
originele productie beweegt hij op een eenvoudige manier, maar met groot
vakmanschap, marionetten door een marionettenwereld. De andere spelers
waren erbij betrokken door het belichten en soms ook door het bewegen van
de marionetten.
Verteller
Er waren eens een muis, een vogel en een worst die vrienden werden. Ze
zetten met elkaar een huishouden op en leefden in volmaakte vrede, geluk
en voorspoed. De taak van de vogel was om elke dag naar het bos te vliegen
om hout te halen. De muis moest water putten, het vuur aanmaken en de
tafel dekken; de worst moest koken en vlak voor etenstijd moest hij
zichzelf een paar keer in de soep onderdompelen om er extra smaak aan te
geven. Als de vogel thuiskwam en zijn vrachtje neerlegde, gingen ze aan
tafel en na een goede maaltijd sliepen ze heerlijk tot de volgende
Ochtend. Ze hadden werkelijk een fantastisch leventje met z'n drieën.
Maar hij die niet beseft hoe goed hij het heeft, laat zich maar al te
gemakkelijk verleiden tot iets nieuws. Op een dag ontmoette de vogel in
het bos een andere vogel en hij vertelde hem alles over zijn geweldige
leven. Toen hij echter klaar was met opscheppen, verklaarde de andere
vogel hem voor gek, omdat hij al het zware werk moest doen, terwijl de
andere twee het thuis lekker makkelijk hadden.
De volgende dag weigerde de vogel naar het bos te gaan. Hij was lang
genoeg hun slaaf geweest, zei hij, en hij liet zich echt niet langer voor
gek zetten. Het was hoog tijd om eens wat te veranderen en de zaken op een
andere manier te regelen. De muis en de worst smeekten en zeurden, maar
wat ze ook zeiden, de vogel was vastbesloten om zijn eigen zin door te
drijven. Dus ze trokken lootjes om te bepalen wie wat moest doen; en het
draaide erop uit dat de worst hout moest halen, de muis moest koken en de
vogel water putten.
Kijk wat er nu gebeurde. De worst ging naar het bos om hout, de vogel
maakte het vuur aan en de muis zette de soepketel op. Daarna zaten de muis
en de vogel te wachten tot de worst thuis zou komen met het hout. Maar de
worst bleef zo lang weg, dat ze bang werden dat er iets gebeurd was; en de
vogel vloog hem een stukje tegemoet om hem te zoeken. Hij was nog niet
ver, toen hij een hond tegenkwam, die besloten had dat de worst zijn
rechtmatige prooi was; hij had hem stevig vastgegrepen en lekker
opgesmikkeld. De vogel beschuldigde de hond van beroving op klaarlichte
dag, maar dat hielp allemaal niks. De hond zei gewoon dat de worst
vervalste papieren bij zich had en dat hij het dus verdiende om dood te
gaan.
De vogel raapte bedroefd het hout op en vloog naar huis om de muis te
vertellen wat er gebeurd was. Ze waren allebei vreselijk overstuur, maar
ze spraken af om er het beste van te maken en bij elkaar te blijven. En zo
dekte de vogel de tafel en de muis maakte het eten klaar. Ze besloot de
soep op smaak te brengen door zichzelf erin te dompelen, net zoals de
worst dat altijd deed; maar voordat ze ook maar halverwege tussen de
groente zat,
verloor ze in één moeite door haar vacht, haar vel en haar leven.
Toen de vogel het eten wilde opdienen, was de kok nergens te zien. In zijn
paniek gooide de vogel het hout door de hele keuken, hij riep en hij
zocht, maar hij kon de muis niet vinden. Hij was zó onvoorzichtig, dat er
brand uitbrak en hij rende weg om water te halen om te blussen. Maar de
emmer viel in de put en hij viel er zelf achteraan; en omdat hij er niet
meer uit kon komen, is hij daar verdronken.
Zoals jullie
kunnen zien is dit verhaal gebaseerd op e
en verteller en je kunt de kinderen het sprookje laten uitvoeren
Bron Grimmige sprookjes op het toneel
Terug
naar boven
|