Het nepcadeautje

"Van jou wil ik ook een cadeau!", zei Guus tegen zijn broer Jaap. "Weet je wat!", zei Jaap toen, "dan krijg jij van mij een nepcadeau!". Daar moest Guus erg om lachen. Maar hij was wel heel erg nieuwsgierig, naar wat Jaap voor hem zou kopen!

Eindelijk was het de drie en twintigste. De grote dag!

Het grootste "pakje" bleek een tafelbiljart te zijn! Nou, daar konden Guus en Jaap leuk mee spelen. Twee queues, een echt biljartkrijtje en natuurlijk 3 ballen. Eén rode en twee witte. De ene witte had een paar zwarte stippen! "Waar blijft mijn nepcadeau nou?", vroeg Guus aan zijn broer.

"O", zei Jaap, "dat krijg je pas als je vanmiddag uit school komt".

Die schooldag leek wel eindeloos lang te duren. Er leek maar geen eind aan te komen. Maar dat einde kwam natuurlijk wel! Met een vaart rende Guus naar huis. Wat zou Jaap nou toch voor hem gekocht hebben?

Toen hij thuis kwam, was Jaap er nog niet! Die was gewoon naar huis gelopen in plaats van te rennen! Maar door het raam zag Guus hem even later toch aankomen. In zijn hand had hij een envelop! Guus deed de voordeur open en meteen duwde Jaap hem de envelop in zijn hand. "Alsjeblieft!", zei hij, "je nepcadeau!". Guus maakte hem gauw open. Hij dacht wel, dat er nooit een groot cadeau in zou kunnen zitten, maar het kleine stukje papier, dat hij vond was toch wel heel erg klein. Er stonden ook nog letters op, maar dat kon Guus nog niet lezen! Mama hielp hem daarbij. "Kijk onder je bed!", stond er op. Guus rende naar boven en daar vond hij al gauw onder zijn bed een grote doos! Dat was natuurlijk het nepcadeau! Met woeste rukken scheurde hij het papier los. Maar daaronder zat nog meer papier en dat was nog aan de doos vastgeplakt ook! Guus werd er bijna kwaad van. Zo'n rotdoos toch. Maar na een kwartiertje kon hij eindelijk het deksel van de doos afhalen. En wat denk je dat er in zat? Een heleboel plastic chipjes en daartussen in al weer een briefje! "Mama", gilde Guus, "voorlezen!".

En wat stond er nu weer op dat briefje? "Kijk in de prullenbak in de badkamer". Guus holde er al naar toe! Hij rukte het deksel van de prullenbak er bijna af en ja hoor, daar zag hij al weer een pakje. Deze keer zat er een touw omheen gewikkeld! En niet zo'n kleintje ook! Af en toe was het touw zelfs vastgeknoopt en het duurde wel een kwartier, voor Guus het touw er af had. En wat vond hij? Een blikken doosje met daarin? Juist, een papiertje! "Kijk op het stoeltje van onze skelter!" stond er op. Guus holde er al weer vandoor. Ja, daar stond alweer een doos maar deze was gelukkig niet helemaal ingepakt. Guus trok het deksel er af en toen ..... . Met een knal vloog er opeens een pakje door de garage. Dat had boven op een springveer gezeten en was weggeslingerd, toen het deksel er van af ging. Guus kon niet bij het pakje komen. Het was boven op een kast in de garage terecht gekomen. Met een trap haalde papa het er af en ook nu zat er weer een briefje in. "Ga naar je slaapkamer en kijk onder je dekbed, maar haal het pakje heel voorzichtig naar je toe!", stond er op. Guus was al onderweg! Hij was eerst van plan om het dekbed er met één ruk van af te trekken, maar hij bedacht zich toch. Heel voorzichtig schoof hij het dekbed naar het voeteneind. Ja, daar lag, op de matras , een groot, plat pak! Voorzichtig tilde hij het deksel er van af en toen zag hij eindelijk zijn nep-cadeau! In de doos, keurig verpakt in mooie, roze watten, lagen drie chocoladeletters: een N, een E en een P. Guus moest er heel hard om lachen! Een N.E.P.-cadeau!

"Als je maar weet, dat ik dagenlang heb moeten zoeken om nog chocoladeletters te kunnen kopen, meer dan twee maanden na St. Nicolaas", zei jaap nog.