|
Nasreddin
Hodja gaat goedkoop winkelen Hodja ging naar de bazaar om stof te kopen voor nieuwe kleren. De kooplieden
schreeuwden hun longen leeg om de klanten te verleiden in hun winkeltje naar de
beste en goedkoopste waren te zoeken. Hodja bevoelde hier en daar de stoffen,
vergeleek de prijzen en stapte ten slotte een speciaal winkeltje binnen om daar
naar de duurste zijden stoffen te kijken. De koopman, die wel merkte dat hij een
dure klant binnen had, behandelde Hodja als de sultan zelf. Snel bestelde hij
thee en bood Hodja deze aan. Hodja liet de verschillende zijden stoffendoor zijn
handen glijden en liep ermee naar de galerij om ze daar in het binnenvallende
zonlicht te bekijken. Eindelijk maakte hij zijn keuze. Na nog eens thee
gedronken te hebben en na een lange onderhandeling over de prijs, was de koop
gesloten.
De koopman pakte de stof voorzichtig en sierlijk in. Op dat moment veranderde
Hodja van gedachte. Hij bedacht dat voor de winter warme katoen geschikter was
dan zijde. Het hele ceremonieel herhaalde zich, met dit verschil dat hij nu als
goedkope klant geen thee kreeg aangeboden. De koopman maakte van het katoen een
iets minder mooi pakketje en gaf het aan Hodja, die er meteen mee wegliep.
"Effendi, effendi," riep de verkoper hem na," u heeft nog niet
betaald voor de stof."Dat klopt heer, maar ik heb de veel duurdere zijde
toch teruggegeven."Ja, ja, maar daar heeft u evenmin voor betaald.
"Natuurlijk niet," zei Hodja," waarom zou ik voor zijde betalen
die ik niet neem?" ..Een Volksverhaal uit Turkije voor 10 jaar en ouder
|