Het wordt al weer gauw Sint Nicolaas

Zijn Pieten draafden nog steeds heen en weer maar de Sint zal even in zijn zitkamer in zijn mooie paleis in Spanje bij te komen van de drukte. Ondertussen dronk hij een lekker glaasje chocolademelk en daarbij at hij natuurlijk een knapperig speculaasje. Als hij uit het raam keek, dan zag hij daar de Stuntpieten hun moeilijke kunsten verrichten op een paar daken vlak bij het paleis. Maar de Sint keek daar nu even niet naar. Hij zat gewoon even lekker te genieten van zijn rust.

Jammer genoeg duurde die rust niet zo erg lang. De Sint had zijn kopje chocolademelk nog niet eens half leeg, of daar kwam al een Piet binnenstormen. "O Sint", riep hij, "er is een ramp gebeurd!". Sint Nicolaas keek hem eens aan en hij zei: "Ach Piet, zo erg zal het wel weer niet zijn! Jullie hebben het zo gauw over een ramp!". Maar toen de Piet hem vertelde, wat er was gebeurd, toen schrok de Sint toch wel even! Piet vertelde, dat de Stuntpiet, die de meeste, moeilijke kunstjes kon een ongeluk had gekregen. "Snapt U dat nou, Sint Nicolaas!", zei hij, "die Piet is zo vreselijk handig en nu is hij op de grond uitgegleden over een bananenschil!".

Nee, dat kon de Sint ook niet begrijpen. Als hij zulke moeilijke dingen moest dan, dan was hij al wel tien keer van een dak afgevallen! Stel je voor zeg! Een bananenschil!

"Ja", ging de Piet verder, "en weet U wat het ergste is? De Hoofdpiet is toen over hem heen gevallen en die heeft daarbij zijn pols gebroken!".

Sint Nicolaas besloot er meteen werk van te gaan maken. De beste Pakjespiet, die hij had benoemde hij tot een tijdelijke Hoofdpiet. Verder belde hij met de grootste, Spaanse krant. Daarin wilde hij een advertentie zetten voor een nieuwe Stuntpiet en voor een Pakjespiet.. Maar of dat in zo'n korte tijd zou lukken, dat wist Sint Nicolaas natuurlijk ook niet.

Twee dagen later waren er al tien brieven binnen voor een Pakjespiet en vijf voor een Stuntpiet. Sint Nicolaas belde ze allemaal op en de volgende dag zouden ze naar zijn paleis komen.

Eerst moesten de Pakjespieten laten zien, wat ze konden. Ze moesten allemaal een makkelijke, vierkante puzzeldoos inpakken. Daarna kwam dan nog een moeilijke speelgoedbeer met allemaal uitsteeksels er aan! Zes van de tien brachten er niets van terecht. Eén frommelde zelfs de puzzeldoos in driekeer zoveel papier als nodig was en het pakje was nog niet om aan te zien. Een andere scheurde het papier ruw van de rol af, zodat zijn pakje ook al niet mooi kon worden. Er bleven dus nog vier Pieten over. Die moesten nog iets moeilijks doen. Ze moesten over het dak van het paleis lopen en een pakje in een schoorsteen gooien. De eerste Piet zette twee stappen op het dak. Toen rolde hij naar beneden. Gelukkig voor hem in een vangnet, dat een stel andere Pieten ophielden. Nummer twee bereikte wel de schoorsteen, maar daar liet hij het pakje uit zijn handen vallen! Nummer drie deed het prima! Hij liep over het dak, alsof hij dat altijd al gedaan had en het pakje kwam keurig netjes in de schoorsteen terecht!

En nummer vier? Die arme jongen zat met een gezicht vol tranen op de grond. "Ik durf dat dak niet op!", huilde hij al maar. Sint Nicolaas troostte hem. "Ik zou het ook voor geen duizend gulden doen, hoor!", zei hij.

Eén Pakjespiet had Sint Nicolaas nu al. Nu nog een Stuntpiet.

Er waren er vijf en ook deze Pieten moesten laten zien, dat ze lenig genoeg waren om als Stuntpiet bij de Sint te gaan werken. Twee vielen er meteen al af! Sint gaf ze de opdracht, om over het dak van het paleis te lopen en die twee durfden dat niet eens! Nou ja, waarom geef je jezelf dan op als Stuntpiet! Eéntje deed het heel erg goed en Sint Nicolaas had hem graag willen hebben . Maar toen die Piet hoorde, dat hij in het koude Nederland zijn kunsten moest gaan vertonen, toen had die Piet er helemaal geen zin meer in. "Ja", zei hij, "ik ga voor die paar centen niet twee weken kou zitten lijden!".

Er waren er nog twee over. Nummer vier was ook al niets! Op het dak lopen ging nog wel goed, maar toen de Sint hem vroeg om een radslag te doen, toen wilde dat maar niet lukken. En ook op zijn handen lopen, dat ging niet! Er was er nu nog maar één over! Die liep over het dak, alsof hij een kat was! Hij draaide een radslag alsof hij dat elke dag wel tien keer deed! Op zijn handen liep hij bijna net zo snel als op zijn voeten. Toch wilde Sint Nicolaas nog één test. Samen met de nieuwe Piet liep hij naar de stoomboot. Daar vroeg hij aan de Piet, of hij in de mast wilde klimmen en dan langs een touw naar beneden zeilen. En wat denk je? Nou, ook dat ging prima! "Beste man", zei de Sint, "je bent aangenomen als nieuwe Stuntpiet. De nieuwe Piet vond het geweldig, dat hij bij de Sint kon komen werken. Maar hij had toch nog één ding aan de sint te vragen. Zijn vriend was een paar weken geleden zonder werk komen te zitten. "Ach Sint Nicolaas", zei de man, "kunt U mijn vriend ook niet een baantje geven?".

"Wat kan die vriend van jou?", vroeg de Sint. "O", zei de nieuwe Piet, "mijn vriend is een hele goede clown!".

Dat leek de sint wel een leuk idee! Een echte clown bij zijn Pieten!

Kijk bij de intocht van Sint Nicolaas maar eens goed naar de televisie. Misschien zie je dan wel een Piet, die heel erg gek doet! Dat is dan vast die Clown-Piet!