Heksenpap

Er was eens een heel klein dorpje, knuddelknut genoemd.
Vlakbij was een heel groot bos, waar ale kindertjes graag kwamen
In dat bos waren ook hele lieve diertjes, en daar speelde de kinderen graag mee.
Maaaar de kindertjes mochten van hun papa en mama alleen maar in het begin van het bos, want verder in het bos was het donker en ontzettend griezelig.
En daar kwam geen ziel zelfs de dieren niet.
Het enige wat je daar af en toe hoort is een afgrijselijk gegil.
In het donkere bos stond een oud en spookachtig, kasteel waar niemand zich durfde te vertonen.
Er ging een gerucht dat het kasteel behekst was.

In het dorpje woonde een heel verwend jongetje, Koosje
was zijn naam.
Dat jongetje was door en door verwend, Hij kreeg alles wat hij maar wilde, maar was dan nog steeds niet tevreden.
Op een dag ging koosje met vriendje peter en diens zusje klaartje in het bos spelen.
Maar koosje was snel verveeld, zullen we verder het bos in gaan zei Koosje...
Dan verdwalen we mischien zij klaartje, ben je bang?
Vroeg Koosje bangerd...bangerd.
Niet waar zei klaartje wij gaan mee.En zo gingen de kindertjes het donkere bos in.
De kindertjes hadden het heel erg naar hun zin ze speelden, en lachte.
Ineens viel klaartje mijn knie huilde ze, er kwam bloed uit het wondje, en dat was heeeel erg gevaarlijk, Want dan wisten de heksen dat er weer wat te peuzelen was

In het kasteel was medusa bezig met het maken van de heksenpap En griselde die roerde de ingredienten er door heen, en samen zongen ze:
Griebel grabbel grutje, weet je wat ik lekker vind
Een lekker dik vers mensenkind
In onze glibberige drap
Heerlijk smakend heksenpap.
Ineens keek medusa op , "ik ruik wat" zei ze...
Wat ruik je ...wat ruik je...gilde griselda en klapte in haar handen van plezier.
Medusa snuffelde, en terwijl ze snuffelde kwam er een grote snottebel uit haar neus.
OOOOh medusa zo kan je niet ruiken snerpte griselda.
Je heb gelijk zei Medusa ...en slurpte de snottebel naar binnen.
OOOOOOOh lekker krijste griselda ....IK WIL OOK, IK WIL OOK.
Nu stil ik ga ruiken, heee ik ruik iets!aaaahh ik ruik
bloed.
Is het vers, is het vers gilde griselda weer, terwijl ze kwijlde van plezier, jaaaaaaa het is kindertjes vers
aaaaaaaaah gilde ze in koor...

Terug in het bos zat, Klaartje snikkend op de grond en
keek naar haar wondje, Peter zat bij haar.
Wat een huilebalk ben jij zeg...zei Koosje zo,n klein wondje pfff, kom op we gaan verder.
Nee huilde klaartje , ik wil naar huis, naar mama! Peter knikte, en zei kom op we gaan naar huis.
Dan plakt mama er een mooie pleister op.
Nog na sniffend stond Klaartje op, en de drie kinderen gingen op weg naar huis.

In het kasteel van de heksen was het een dolle boel.
Want de heksen, hadden in hun glazenbol, de kinderen al opgespoord.
Wat zijn die twee mager zeg zei Griselda, jaaaa zei medusa maar Koosje is lekker vet, heb je zijn bilen niet gezien.
AAAAAAAAh gide Griselda, dat is het lekkerste.
Heeeeeeerlijke kindertjes billen,Ik kan niet wachten...ik kan niet wachten.

In het bos liepen de kinderen maar wat rondjes.
Klaartje begon weer te huilen we zijn verdwaald, ik wil naar huis.
Nu begon Koosje ook te huilen ja, we zijn verdwaald en dat is jullie schuld.
De kinderen stapte stevig door en begonnen maar een liedje te zingen Klaartje en Peter liepen voorop.
Op gegeven momenbt zij peter tegen Klaartje laten we maar wat uitrusten , en ze draaide zich om zodat ze het ook tegen Koosje konden zeggen.
Maar heee Koosje was er niet meer, waar was Koos??
Koos?Koosje?? schreeeuwde de kinderen ,en naar hem op zoek.
Plotseling zag Petertje het dorpje, kijk!zei hij we zijn thuis, mischien is Koosje ook wel thuis en ze rende vlug naar huis.
Maar koosje was niet thuis en zou ook nooit meer thuis komen.

In het kasteel van de heksen werd hard gelachen...
En tijdens het gelach.en kloven ze hun wratterige vingertjes af.
OOOOh wat heeft dat lekker gesmaakt snerpte Medusa, en liet een dikke boer.
MMMM heerijk weer die heksenpap.
Jaa met die zachte sappige kinderbillen blurp.
En waarom zijn klaartje en Peter niet opgegeten?blerrrrrrrgghh dat waren magere scharminketjes...net als jullie...
Dus kinderen met dikke bilen...pas op!want
griebel grabbel grutjes...weet je wat ik lekker vind...
Een lekker dik vers mensenkind...
In onze glibberige drap...heerlijk smakend heksenpap.

einde