Heksenkransjes

Familieverhalen van de Veluwe.

Heksenkransjes:
Wat maakt, dat het stro en hooi zich tot kransjes draait? Wie heeft het zodanig in elkaar gedraaid, dat het nauwelijks los te krijgen is? En de veren van het dekbed uit de bedstee niet te vergeten. Ook die kunnen zich tot kleine ronde kransjes vormen, net zoals de donzen ganzenveertjes van het hoofdkussen.
Hoe kun je daarbij komen, zonder dat iemand het merkt? Die veertjes zitten immers in een sloop genaaid. Dat kunnen geen mensen doen.
Zou het het werk van een heks zijn, een met het Kwade Oog? Heksjes...die bestaan . Ja, welke ongeziene gast zou anders in staat zijn ongemerkt ergens binnen te sluipen? De duivel?
Maar Opoe Mulder, het heksje van Nunspeet, zoals de mensen haar in stilte noemen, had het Kwade Oog niet. Zij kon de krans van veertjes , wellicht door de duivel zelf in elkaar gefriemeld,meteen in het bewuste kussensloop vinden. Als je zo'n kransje laat zitten , dan kan een kind er ziek van worden. Maar ook de vrouw van boer Burger ging ineens aan hoofdpijn lijden. Ze was de hoofdpijn kwijt, toen het heksje van Nunspeet een kransje veertjes, rond als een toverhoepeltje uit haar kussen haalde.
Ja, je kon Opoe Mulder er altijd bij roepen, als er iets mis dreigde te gaan. Niet het heksje van het Hoge Riet. Je kon beter Opoe Mulder vragen om te komen, als de dokter hoofdschuddend zei,'Ja mensen, wat moeten we daar nu mee...'
Opoe Mulder bracht steevast uitkomst. Ze woonde in een klein huisje aan de rand van het dorp. Tegen het bakhuis stond een grote vlier die in de zomer machtig bloeide en aan de voorkant van het erf stonden gesnoeide lindebomen. Er staat nu een bungalow, maar indertijd was dat huisje van Opoe Mulder een boeren bedoeninkje met een geit en een paar kippen.
Opoe Mulder werd altijd bij zaken geroepen, waarvan niemand wist wat ze ermee moesten. Ze wist meer van de doden en de dood af dan u en ik samen. Voor haar waren er geen geheimen meer. Ze legde de doden af, familieleden en onbekenden, in zoverre er in dit oude dorp onbekenden woonden. Kwam je uit Oldebroek of uit Hierden of uit Harderwijk, dan kwam je van 'wijdweg'. Dan was je wat je noemt 'vreemd'. Om over Amsterdam en andere zondige steden maar niet te spreken.
Opoe Mulder was niet het enige heksje in het dorp. Je had ook die andere heks, die op de hoek van de Veldweg woonde.
Die heks werd eens door een boer, bij wie ze aardappelen, of misschien wel boter, kwam schooien, beschompt en van het erf gestuurd. Dat kwam die boer lelijk te steen. De volgende nacht brandde zijn boerderij, ja, de hele hoeve tot de grond toe af. Hoe dat kwam?? Ze beweren dat ze de heks, een kwaaie als je goed naging, daar bij donker hadden zien rondscharrelen. Bewijs het maar eens!
Maar Opoe Mulder werd steevast bij een ziek of hangerig kind geroepen en reken maar, dat ze in het hoofdkussen van dat kind het geheimzinnige kransje van in elkaar gedraaide veertjes vond. Meestal werd het kind dan weer beter. Die kransjes van veertjes, die stugge kransen van stro of hooi van de matras zitten merkwaardig stijf in elkaar gedraaid. Daar zul je van opkijken. Je kunt die het beste meteen verbranden. En stinken dat het doet! Heel verschrikkelijk.
Je zou zeggen, dat daar de duvel wel achter moet zitten. Maar dat is natuurlijk allemaal bijgeloof. De duvel krijgt overal de schuld van...of niet soms...

M.d.a. "Fairy's Dream"