|
Hazekebruid Er was eens een vrouw met 'n dochter, in 'n mooie
tuin vol kool. Kwam een haasje an en at in de
winter alle kool op. Zei de vrouw tegen de
dochter: "Ga in de tuin en jaag me dat haasje."
Zei 't meiske tegen 't haasje: "Koesj, koesj!
haasje, je eet de kool op!" Zei 't haasje: "Kom,
meiske, zet je op mijn hazenstaartje en kom naar
mijn hazenhutje." Meiske zei nee.
Volgende dag komt 't haasje weer en eet de kool
op; zegt de vrouw tegen 'r dochter: "Ga in de tuin
en jaag me dat haasje!" Zegt 't meiske tegen 't
haasje: "Koesj, Koesj, haasje, je eet al de kool
op!" Zegt 't haasje: "Kom meiske, zet je op m'n
hazenstaartje, en kom naar mijn hazenhutje."
Meiske wil niet.
De derde dag komt 't haasje weer en eet al de
kool. Zegt de vrouw tegen d'r dochter: "Ga in de
tuin en jaag me dat haasje!" Zegt 't meiske tegen
't haasje: "Koesj, koesj, haasje, je eet me al de
kool op!" Zegt 't haasje: "Kom meiske, zet je maar
op m'n hazenstaartje en kom mee naar m'n
hazenhutje." Meiske zet zich op 't hazenstaartje,
brengt 't haasje d'r ver weg naar 't hazenhutje;
en zei "Kook nu groene kool en gerst, ik zal de
bruiloftsgasten vragen." Daar kwamen al de
bruiloftsgasten bij mekaar.
(Wie waren dan al de bruiloftsgasten? Dat kan
ik je zeggen, want iemand heeft het me verteld:
dat waren al de hazen, en de kraai was de dominee
om het bruidspaar in te zegenen, en de vos was
koster, en 't altaar? onder de regenboog).
Maar 't meiske was sip, ze was zo allenig. Komt
't haasje aan en zei: "Opdoen, opdoen, de gasten
zijn vrolijk!" De bruid zegt niks en huilt maar.
Haasje gaat weg, haasje komt terug en zegt:
"Opdoen, opdoen, de bruiloftsgasten zijn
hongerig." De bruid zegt niks en huilt maar.
Haasje gaat weg, haasje komt terug, maar ze maakt
een stropop met haar kleren aan en geeft 'r een
pollelepel en zet 'r bij de brijpan met kool en
gerst en zij naar d'r moeder. Haasje komt nog eens
en zegt: "Opdoen! opdoen!" en slaat de pop om z'n
kop, dat de muts d'r af valt.
Daar ziet haasje dat de bruid weg is, gaat weg
en is in de put!
|