Het
Fuchsia-elfje
Er was eens een klein kaboutermeisje dat de hele dag niets anders deed dan
poetsen, boenen, vegen, wassen, koken, zemen en nog veel meer. Je zou bijna
denken dat ze al die karweitjes leuk vond, maar nee hoor, ze vond ze helemaal
niet leuk. Maar ze moest wel, want haar luie broertjes en zusjes deden niets.
Alles moest het kleine kaboutermeisje alleen doen. Ook vandaag, en vanavond was
nog wel het zomerbal. Alle kabouters, alle dwergen en alle bloemenelfen kwamen
en er werd gefeest en gedanst tot het heel laat was.
"Ga jij ook naar het bal?" vroegen de twee kabouterzusjes een beetje
vals. "Nee, ik heb geen baljurk", fluisterde het kaboutermeisje
droevig. "Dat dachten we al. Maar wij gaan wel, want wij hebben een baljurk
gemaakt. De jurk is van echte zijde, de stola van het fijnste spinrag en het
diadeem van echte edelstenen." Lachend verdwenen ze om zich te verkleden.
Ik lijk Assepoester wel, dacht het kleine kaboutermeisje en een beetje boos
pakte ze de bezem om het straatje voor het huisje schoon te vegen. Plotseling
hoorde ze iemand 'pst, pst' roepen. Verbaasd keek ze om zich heen, maar zag
niemand. "Hierboven zit ik, kijk maar omhoog", hoorde ze iemand
roepen. Met grote ogen keek ze naar boven en zag een kleine kabouter op de steel
van het blauwe klokje zitten. "Wie ben jij?" wilde het kaboutermeisje
weten. "Ik ben een wenskabouter en je mag een wens doen, omdat je zo'n lief
kaboutermeisje bent." "Wat leuk. Als ik een wens mag doen, zou ik ook
graag op het bal willen dansen. Niet als kabouter, maar als een sierlijk
bloemenelfje. En de mooiste baljurk wil ik dan dragen, de allermooiste."
"Je maakt het me wel moeilijk, maar ik doe mijn best. Sluifje ogen
maar", zei de wenskabouter en mompelde een paar geheimzinnige woorden.
Plotseling was er een flits en in plaats van het kleine kaboutermeisje stond
daar een sierlijk bloemenelfje. "Je bent het fuchsia-elfje", zei de
wenskabouter lachend en verdween even plotseling als hij gekomen was.
Daar spreidde het fuchsia-elfje haar vleugels en blij vloog ze naar het feest.
Natuurlijk was zij het mooist van iedereen en kon ze ook het mooiste dansen.
Sindsdien danst het fuchsia-elfje in elke tuin en op elk balkon.
|