Finist de Valk
Lang geleden was er een rijke handelaar
in een dorpje diep in Rusland. Hij was zijn vrouw
verloren en woonde samen met zijn drie dochters.
De twee oudste dochters hadden alleen maar
interesse in feesten en kleren kopen. Zijn jongste
dochter, Marya, was de liefste en zorgde voor de
huishouding.
Op een koude Russische winterdag ging de handelaar
naar de markt en vroeg aan zijn dochters wat zij
nou eens graag wilden hebben. De twee oudste
dochter vroegen om de duurste en mooiste stoffen
die er te koop waren om er jurken van te maken,
maar Marya wilde niet veel. "Alles wat ik wil
hebben" zei zij "is een veer van Finist de Valk"
Toen de handelaar thuis kwam van de markt had hij
de duurste, nieuwste en mooiste stoffen meegenomen
voor zijn oudste dochters die er maar te vinden
waren.
Jammer genoeg had hij niemand op de markt
kunnen vinden die ook maar iets wist van een valk
die Finist genoemd werd. Hij had dus niks voor
zijn jongste dochter kunnen meenemen.
Op zijn volgende reis ging hij naar een markt nog
verder weg van zijn huis. Zijn oudste dochters
vroegen nu of hij de duurste en mooiste sjaals mee
kon nemen die hij kon vinden.
Marya vroeg maar weer om één ding, een veer van
Finist de Valk.
Weer bracht de handelaar de duurste, nieuwste en
mooiste sjaals mee voor zijn oudste dochters, en
weer kon hij niemand op de markt vinden die ook
maar iets wist van Finist de Valk, hoe hij ook
zocht en vroeg.
Een paar dagen later ging de handelaar weer op
weg, nu naar een markt die nog veel verder weg
was. Dit keer vroegen zijn oudste dochters of hij
de duurste en mooiste oorbellen mee kon nemen die
hij maar vinden kon, en Marya vroeg weer maar één
ding, een veer van Finist de Valk. Op de markt
vond de handelaar de duurste, nieuwste en mooiste
oorbellen die er maar te vinden waren. Maar weer
kon hij niemand op de markt vinden die ook maar
iets wist van Finist de Valk, hoe hij ook zocht en
vroeg.
Op weg terug naar huis kwam hij een oude man tegen
met een kleine doos in zijn hand."Goeden dag oude
man, wat heb je daar in die doos?" vroeg de
handelaar.
"Ik heb hier de veer van Finist de Valk"
antwoordde de oude man .
De oude man hoorde dit stom verbaast aan en vroeg
meteen "Alstublieft oude man, verkoop hem aan mij"
"Deze veer is niet te koop beste man" zei de oude
man "maar ik kan hem wel cadeau doen aan een
aardige man zoals u"
Toen hij thuis kwam met de veer, kon Marya haar
geluk niet op. Ze rende naar haar kamer en opende
de doos. Ze nam de veer eruit en zwaaide hem in de
lucht en ineens verscheen Finist de valk. Zij
tikte met de veer op de vloer en Finist de valk
veranderde in een mooie jonge man.
Marya en Finist praatte tot diep in de nacht over
van alles en nog wat.
De twee oudere dochters hoorden Marya praten met
de in haar kamer en zij klopten op de deur en
eisten dat zij naar binnen werden gelaten. Voordat
de oudste dochters binnen konden komen, veranderde
Finist weer in de valk en vloog door het raam naar
buiten.
De oudste zusters vonden dus niks in de kamer en
wantrouwend verlieten zij de kamer van Marya weer.
De eerst volgende drie nachten kwam Finist de valk
binnen gevlogen door het raam van Marya als zij
zwaaide met de veer. Maar op de derde nacht zagen
de twee oudere zusters Finish wegvliegen. De
zusters waren stinkend jaloers en toen Marya even
weg was staken zij messen en gebroken stukken glas
in het raamkozijn. Marya wist van niks en wachtte
zoals de avonden daarvoor op Finist de Valk. Ze
was alleen zo moe dat ze in slaap viel en terwijl
zij sliep kwam Finist aangevlogen. Hij probeerde
door het raam te vliegen maar sneed zich
gevaarlijk aan de scherpe voorwerpen die de oudere
zusters in het raamkozijn hadden gestoken. Finist
de valk riep nog naar Marya "Slaap wel mijn
liefste. Ik hou van jou, je zal mij weer vinden".
En hij vloog weer weg.
De volgende morgen ontdekte Marya de messen en
stukken glas die onder het bloed zaten. Ze huilde
en riep uit naar Finist. Maar er kwam geen
antwoord. Zij besloot om op zoek te gaan naar haar
geliefde Finist. Ze liep dag in dag uit door het
bos en langs dorpjes op zoek naar haar Finist.
Uiteindelijk kwam ze aan bij een klein hutje.
Een oude vrouw stond in de deuropening en vroeg
haar "Waar ga je naartoe mooi meisje?"
Marya antwoordde "Ik ben op zoek naar Finist de
valk"
"Oh maar dat is nog een heel eind lopen" zei de
oude vrouw. "Ik zal je helpen. Neem deze zilveren
schaal en dit gouden ei. Ruil ze niet om voor geld
maar ruil ze voor een gesprek met Finist."
Marya nam de Cadeaus aan, bedankte de oude vrouw
en ging weer op weg. Onderweg kwam ze nog twee
kleine hutjes tegen waarin zusters woonden van de
oude vrouw. Zij gaven haar nog twee cadeaus, een
gouden naald en een gouden spoel.
Na een tijdje lopen kwam zij bij een groot en mooi
paleis. In het dorp bij het paleis hoorde zij dat
de prinses uit het paleis met Finist wilde
trouwen.
Marya moest hier een stokje voor steken en zij nam
dienst in het paleis als bordenwasser om binnen te
komen.
Op een avond, na een lange dag hard werken, zat ze
op de grond en speelde wat met de zilveren plaat
en het gouden ei. Net op dit moment kwam de
prinses van het paleis langs en onmiddellijk eiste
dat Marya haar de zilveren plaat en het gouden ei
verkocht. Marya herinnerde zich het advies van de
oude vrouw en zei "Ik kan ze niet verkopen, maar
ik kan ze u wel geven als cadeau als u mij deze
avond laat spreken met Finist de valk.
De prinses ging akkoord maar ze was wantrouwend en
ze stopte slaappoeder in het eten van Finist.
Later op de avond ging Marya naar Finist kamer en
probeerde hem wakker te maken "Finist mijn liefste
word wakker". Maar hij was in een diepe slaap en
kon niks horen.
De volgende avond gebeurde hetzelfde toen de
prinses zag dat Marya met de gouden naald aan het
spelen was. Maar ook deze keer was Finist in een
diep slaap
Op de derde avond gebeurde weer hetzelfde en gaf
Marya het laatste geschenk, de gouden spoel, aan
de prinses. Weer ging Marya naar de kamer van
Finist en ook deze keer was Finist in een diepe,
diepe slaap. Wetend dat zij haar laatste kans had
verspeelt begon ze te huilen. Eén van haar tranen
viel op de vleugel van Finist. In zijn diepe slaap
voelde hij nog het grote verdriet van het meisje.
Langzaam werd hij wakker uit zijn diepe slaap,
opende zijn ogen en veranderde weer in de mooie
jonge man. "Marya mijn liefste, ik ben zo blij om
jou te zien".
Zij omarmden elkaar en ontvluchten het paleis van
de prinses. Teruggekomen bij het huis van de
handelaar betuigden de oudere zusters hun spijt.
Marya en Finist vergaven de oudere zusters
Marya en Finist trouwden en de vader gaf een groot
feest , en zij leefden nog lang en gelukkig.
oud Rusisch
sprookje
|