De ezel en de
os Een ezel en een os deelden eens een stal. De ezel
had een gemakkelijk leven omdat zijn meester
alleen zo nu en dan naar de markt reed terwijl de
os iedere dag werd meegenomen om op het veld te
werken. Op een nacht toen de twee dieren hun
avondmaal gebruikten, klaagde de os over zijn
zware leven.
"Misschien kun jij me helpen, broer ezel," zei
de os. "Wat kan ik doen om mijn meester over te
halen om vriendelijker voor me te zijn, en me niet
zo hard te laten werken?"
De ezel dacht hier over na en antwoordde toen:
"Ik stel voor dat je morgenvroeg net doet alsof je
ziek bent en weigert het hooi te eten dat hij voor
je neer legt. Als de meester ziet dat je het eten
hebt laten liggen zal hij je in de stal laten. Je
zal dan niet naar de velden hoeven om de ploeg
voor hem te trekken. Je kunt dan van de rust
genieten."
De os nam de raad van de ezel aan en deed net
alsof hij ziek was. De man die zag dat de os niets
had gegeten en ziek leek nam toen de ezel in
plaats van de os mee.
Hij spande de ezel voor de ploeg en liet hem
werken van de vroege ochtend tot de late avond. De
ezel die niet gewend was aan dit zware werk, was
geheel uitgeput aan het eind van de dag. Hij had
grote spijt van het advies dat hij aan de os had
gegeven.
Toen de ezel die avond terug keerde naar de
stal, vroeg de os hoe het hem was vergaan. "Ik had
een hele fijn dag," loog de ezel. "Het lopen in de
velden is me goed bevallen." - "Ik geloof echter
wel dat ik je moet vertellen wat ik onze meester
hoorde zeggen." - "En dat is?" vroeg de os.
"Welnu," zei de ezel, "ik hoorde hem met zijn
vrouw praten, en hij zei tegen haar dat als de os
ziek bleef ze hem zouden moeten slachten voor zijn
vlees."
De os werd helemaal wit toen hij deze woorden
hoorde. "Ik denk daarom," voegde de ezel eraan
toe, "dat het 't beste is als je weer al je hooi
op zou eten voor het geval dat onze meester denkt
dat je niet in staat bent om te werken."
De os was het daarmee eens en op deze manier
was het voor de ezel mogelijk om zich te behoeden
voor nog meer ploegwerk.
EINDE
Karin Bruggert
(vertaler)
|