Elfenheuvels
Elfenheuvels zijn de meest mysterieuze van alle ingangen naar de Andere
Wereld. Ze worden sidh-heuvels genoemd (spreek uit: 'sjie') en zijn de oude
tomben van het Keltische landschap. Daar klimmen de elfen naar boven om mooie
mannen en vrouwen te ontvoeren en ze mee te nemen naar de Andere Wereld waar
geen pijn of leed is maar altijd muziek en feest. Op heldere nachten kan men de
sterfelijke gevangenen soms zien dansen met elfen of samen met hen paard zien
rijden. Tijdens Beltane of Samhain zijn de geesten van de elfen in het
buitenland en kunnen de mensen hun geliefden redden als een stoet van elfen een
kruising oversteekt. Ook kan men een kring dansende elfen met een ijzeren mes
verbreken, waarna de elfen zich bang verspreiden en de gevangenen kunnen worden
bevrijd. Zo'n reddingsactie moet binnen een jaar en een dag na de ontvoering
plaatsvinden; wie te lang in de wereld van de elfen is geweest, verandert in
stof zodra hij mensenvoedsel eet. Door elfen ontvoerde mensen zijn vaak
dichters, profeten en zieners geworden, al keren sommigen terug zonder zichtbare
effecten.
Heuvels kunnen ook de verblijfplaats zijn van oude Keltische goden. De machtige
Daga verblijft in een grote tombe in Newgrange, Ierland, en Gwynn ap Nudd, een
heer van de Andere Wereld, woont onder de heuvel van Glastonbury Tor in
Zuid-Engeland. Die heuvels zijn ook heilige poorten waardoor overledenen naar de
Andere Wereld reizen. De geesten van de doden blijven tijdens een
overgangsperiode in de heuvel om zich voor te bereiden op hun tocht. Op bepaalde
nachten van het jaar kunnen levenden, doden en goden zich vrij tussen beide
werelden bewegen, waarbij de heuvels als in- en uitgang worden gebruikt.
Alleen moedige of vriendelijke mensen kunnen gelukkig zijn in de Andere wereld.
Op een dag vraagt Fiachna mac Retach, heer van een sidh, een wereldse strijder
om tegen iemand uit de Andere Wereld te vechten. Loegaire meldt zich en hij
verslaat Fiachna's vijand. Als beloning benoemt Fiachna hem tot mederegent van
het sidh'n.Loegaire trouwt met Fiachna's dochter Der Greine ('Traan van de
zon'), wat de verbinding tussen beide werelden symboliseert; Loegaire kan vrij
tussen de wereld van de sterfelijken en die van de elfen reizen, maar
uiteindelijk moet hij kiezen. Hij kiest voor de sidh en gaat naar Ierland om
afscheid te nemen. Als zijn vader hem probeert over te halen om te blijven,
krijgt Loegaires weigering de vorm van een lang gedicht waarin hij stelt:
"Eén nacht van de nachten van de sidh is een aards koninkrijk waard."
Hij zegt vaarwel en is sindsdien niet meer in het land der levenden gezien.
Bron: het Keltische boek van leven en dood
|