|
Het
eigenzinnige kind Er was eens een kind dat nooit naar rede wou
luisteren, en het deed niet wat zijn moeder zei.
Daarom had onze Lieve Heer geen plezier aan hem en
hij liet het kind ziek worden. Geen dokter kon er
iets aan doen en kort daarop lag het op 't
doodsbed. Het werd begraven en toen er aarde over
hem was geworpen, kwam opeens het armpje te
voorschijn en stak omhoog, en toen zij het er weer
inlegden en er verse aarde overheen wierpen, hielp
dat niets; en altijd kwam dat armpje weer naar
boven steken. Tenslotte moest de moeder zelf naar
het graf gaan en met een tak op het armpje slaan;
en toen ze dat gedaan had, trok het armpje naar
binnen en nu had het kind pas rust in het graf.
EINDE
Das
eigensinnige Kind
Gebroeders Grimm
|