Edain de Elf

Hij zag een vrouw bij de bron met een kam van blinkend zilver versierd met goud. Zij waste het haar in een zilveren kom met vier gouden vogels erop en met roodglanzende edelstenen aan de rand. Ze droeg een langharige purperen mantel van mooie wol en op die mantel sierspangen met fijn zilverwerk, royaal versierd met goud; een onderkleed met lange kap, van groen zijde met rood-goud borduursel, stevig en glad; schitterende opsmuk van goud en zilver met ineengevlochten diervormen op haar borst en aan beide zijden van haar schouders op het onderkleed.
De zon scheen op haar zodat de mannen duidelijk het geglinster van het goud konden zien op de groene zijde. Zij had twee goudgele vlechten op het hoofd; elk was gevlochten uit vier staartjes met een kraal aan het einde van elk. De kleur van haar haren deed hen denken aan de bloem van de gele lis, of aan gepoetst rood goud.
Vanuit haar schouders staken ragfijne, bijna doorzichtige vleugels, die zachtjes trilden in de wind en alle kleuren van de regenboog weerspiegelden in de kreek.

Dit verhaaltje komt uit de 9de eeuw, uit Ierland.
Het land van de oorsprong van de elfen.
Uit: Ontdek de wereld van de Kelten.
Met dank aan Fairy's dream club id 2760