Bertje Panda wil niet eten

"Elke dag bamboe!" riep Bertje Panda met een vies gezicht. "Ik wil het niet meer!" En het kleine beertje schoof zijn bord van zich weg.
"Wat nu?" zei Mamma Panda. "Bamboe is goed voor je. Daar word je groot en sterk van, net als Pappa Panda. Eet je bordje leeg!"
Bertje nam een hap van de bamboesoep, maar trok een nog viezer gezicht.
's Morgens een bamboeboterham of een bamboebeschuit.
's Middags bamboesoep.
's Avonds bamboestamppot.
En dan kregen alle pandaberen in het grote pandaberenbos ook nog eens bamboekoffie, de kleintjes bamboelimonade, bamboekoekjes en als er iemand jarig was, werd er getrakteerd op... bamboegebak.
"Ik vind bamboe niet meer lekker," jengelde Bertje.
Nu begon het Mamma Panda toch wel te ergeren.
"Je gaat zonder eten naar bed. Wacht maar tot Pappa Panda thuis komt van zijn reis!"
Met een pruillipje stond Bertje op van zijn bamboestoeltje en zocht zijn bamboebedje op.
Bertje was nu toch wel erg moe.
Het was een lange dag geweest en hij en de andere beertjes hadden weer veel geleerd op de pandaberenschool: ze hadden vandaag geleerd om de weg te vinden van het ene bamboebos naar het andere en rekensommetjes gemaakt.
Pandabeertje Bert viel dan ook al gauw in slaap.

Hij droomde dat hij een mensenjongetje was in een grote-mensenstad, met een mammamevrouw en een pappameneer, die voor zijn werk veel op reis moest ...
Bertje trok weg uit het Pandaberenbos en ging in een echt huis wonen, met een eigen slaapkamertje, speelgoedautootjes en knuffelberen.
Bertje begon nu toch wel honger te krijgen.
"Eten!" riep mamma vanuit de keuken en Bertje rende de trap af naar beneden. Hij moest natuurlijk eerst zijn handjes wassen en mocht toen aan tafel.
"Bah!" zei Bertje met een vies gezicht, toen hij die rare, groene bolletjes op zijn bordje zag liggen.
"Dát lust ik niet!"
"Eet op," zei mamma boos. "Dit zijn spruitjes en dat is goed voor je, als je later net zo groot en sterk wilt worden als pappa! En anders is er wel andijvie... of zuurkool!"

Brrr

Op dat moment werd Pandabeertje Bert wakker. Hij stond op van zijn bamboebedje. Zijn maagje knorde. Vanuit de keuken hoorde hij gebrom.
Wat een verrassing, dat was Pappa Panda!
Pappa Panda en Mamma Panda zaten gezellig aan een bamboeboterham met bamboethee, voor het ontbijt.
Pandabeertje Bert was heel blij om pappa weer te zien en sloeg zijn armpjes om pappa's nek. Hij ging naast Pappa Panda zitten, want hij lustte ook wel een bamboeboterham. Hij wilde later graag net zo flink en sterk worden als Pappa Panda, net zoals het jongetje in z'n droom.
"Dat is goed, jongen," bromde Pappa Panda tevreden en hij stak, na het eten, maar eens zijn pijp op met bamboetabak.

door Jan Boonstra